Παρασκευή 21 Μαΐου 2010

ασδ

Μια μοναξια που μυριζει λεβαντα
Μια μοναξια που μυριζει θανατο
μια μοναξια που μακρια σου δεν λυνεται
τοσα λογια κρυβονται πισω απο τα χειλη μου
κ δεν στα λενε ,
οχι απο ντροπη αλλα επειδη φοβουνται μην κουραστουν
μην κουραστουν την ωρα που θα ζητησεις ενα δικο μου φιλι.
Μα εσυ εισαι εδω κ δεν ζητας το φιλι μου
Μα εσυ δεν ζητας ουτε καν ενα βλεμμα μου
Τωρα που τα λογια στερεψαν ας αφησουμε την σιωπη να μυρισει λεβαντα
Ετσι κ αλλιως το μονο που μυριζει πιο εκστατικα απο σενα ειναι ο θανατος.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου